Klasa VIII język polski - powtórzenie tematu z 1.02.2025
Tuż przed świętami mieliśmy ogromną przyjemność gościć w naszej klasie panią Magdalenę Góralską – pisarkę, autorkę pięciu tomów poezji, powieści oraz bloga Duszą Pisane, laureatkę wielu konkursów literackich. Spotkanie z Panią Magdaleną było dla nas prawdziwą ucztą literacką.
Pani Magdalena podzieliła się z nami swoimi inspiracjami, opowiedziała o swojej twórczości i procesie tworzenia. Uczniowie mieli okazję zapytać o jej rytuały i nawyki związane z pisaniem, sposoby radzenia sobie z blokadą twórczą oraz o momenty, w których wraca do już ukończonych wierszy. Dowiedzieliśmy się również, jak opinie czytelników wpływają na jej pracę.
Nie zabrakło samej poezji – Pani Magdalena przeczytała dwa swoje wiersze oraz fragment powieści. Wprowadziła nas także w świat literackich wariacji, zachęcając uczniów do napisania własnych tekstów inspirowanych jej twórczością.
Poniżej wiersz, który ma zainspirować do napisania własnego.
ptaki śpiewają tak samo
gdy cisza szeleści głośniej
niż wiatr
tęsknota jak głaz
kruszy ściany ze szkła
gdy przyszło mi śnić
obce sny
wciąż za mało oddechów
by życie drgnęło
pod powieką
czasami samotność
wypuszcza demony z szafy
i upija mnie pustką
a łzy jak gorący wosk
wypalają skórę
(nie wiem
w którą stronę
poniesie mnie
czas)
choć statek wciąż płynie
a nocą niebo pełne gwiazd
drzazgi w sercu kaleczą ciszę
wydrapują oczy
dziurawią
mój
świat
Magdalena Góralska 08.02.2023r
Nasza interpretacja wiersza pani Magdaleny.
Ten wiersz opowiada o doświadczeniu emigracji i związanych z nią głębokich emocjach: tęsknocie, samotności, alienacji oraz wewnętrznej walce z nową rzeczywistością. Można go interpretować jako zapis wewnętrznego świata osoby, która zmaga się z odłączeniem od swojego pierwotnego miejsca, próbując odnaleźć się w obcej rzeczywistości.
Kluczowe tematy:
Tęsknota za domem:
- „Tęsknota jak głaz kruszy ściany ze szkła” – uczucie tęsknoty jest ciężkie i niszczące, mimo że otoczenie wydaje się kruche i delikatne.
- „Ptaki śpiewają tak samo” – natura pozostaje niezmienna, niezależnie od miejsca, ale nie koi bólu.
Samotność i alienacja:
- „Cisza szeleści głośniej niż wiatr” – cisza i izolacja są wręcz namacalne, bardziej obecne niż jakiekolwiek zewnętrzne dźwięki.
- „Samotność wypuszcza demony z szafy” – samotność wyzwala lęki, które przejmują kontrolę nad emocjami.
Ból i pustka:
- „Łzy jak gorący wosk wypalają skórę” – cierpienie jest intensywne i namacalne, odciska się na ciele i duszy.
- „Upija mnie pustką” – poczucie pustki przytłacza i oszałamia, odbierając poczucie sensu.
Zagubienie i niepewność:
- „Nie wiem, w którą stronę poniesie mnie czas” – brak jasności co do przyszłości, poczucie dryfowania bez celu.
- „Drzazgi w sercu kaleczą ciszę” – emocjonalny ból jest nieustanny, nawet w chwilach pozornego spokoju.
Próba odnalezienia nadziei:
- „Choć statek wciąż płynie, a nocą niebo pełne gwiazd” – mimo bólu i trudności, istnieją oznaki trwania i piękna, ale nie przynoszą one pełnej ulgi.
Podsumowanie:
Wiersz jest głęboko emocjonalnym wyrazem doświadczenia emigranta – osoby oddzielonej od swoich korzeni, próbującej zrozumieć siebie w nowym miejscu, zmagającej się z samotnością, tęsknotą i niepewnością. Obrazy bólu i rozdarcia kontrastują z motywami natury i gwiazd, które symbolizują niezmienność oraz potencjalne ukojenie, choć nie są w stanie uleczyć serca podmiotu lirycznego.
Być może wiersz nawiązuje do osobistych doświadczeń autorki, która zdecydowała się na życie na emigracji.
Zadanie
Wariacja wiersza to twórcza reinterpretacja oryginalnego tekstu, która zachowuje jego istotę, ale zmienia pewne elementy, takie jak forma, styl, perspektywa lub kontekst.
1. Zrozum oryginalny wiersz
· Przeczytaj uważnie wiersz, który chcesz zinterpretować.
· Zidentyfikuj główne tematy i motywy, np. miłość, tęsknota, samotność.
· Zwróć uwagę na kluczowe obrazy, emocje i przesłanie.
2. Zdecyduj, co chcesz zmienić
Możesz zmodyfikować:
· Perspektywę: np. napisać wiersz z perspektywy innego podmiotu lirycznego.
· Czas i miejsce: przenieść treść w inny kontekst, np. z przeszłości do przyszłości.
· Forma: zmień strukturę – np. napisz wariację w formie wiersza wolnego lub haiku.
· Styl językowy: użyj współczesnego lub archaicznego języka.
3. Wybierz elementy do zachowania
· Zachowaj kluczowe obrazy lub metafory, ale interpretuj je na nowo.
· Możesz zachować rytm lub układ graficzny oryginału.
· Podtrzymaj emocjonalny ton lub przesłanie.
4. Twórz swobodnie, eksperymentuj
· Zacznij od przepisywania oryginalnego tekstu, ale zmieniaj słowa, dodawaj własne obrazy.
· Eksperymentuj z kontrastami – np. jeśli oryginał był melancholijny, zrób wersję radosną.
· Odpowiedz na pytania: Co by się zmieniło, gdyby akcja działa się w innym miejscu/czasie? Jak wyglądałby ten sam wiersz, gdyby był opowiedziany przez inną osobę?
5. Zainspiruj się przykładami
Przykład oryginału:
„Samotność wypuszcza demony z szafy”
Wariacja:„Z szafy samotności wypuszczam kąsające motyle
6. Zachowaj swój styl
· Wariacja to okazja, by nadać wierszowi swój własny charakter.
· Nawet jeśli czerpiesz z oryginału, pokaż własną perspektywę i emocje
Rymy ze słowem emigracja:
.jpg)
