Klasa 4 B Lekcja WOP
Temat: Rycerze i zamki.
1. W średniowiecznej Europie najważniejszą część armii stanowili wojownicy zwani rycerzami.
2. Na swojej ziemi rycerze budowali okazałe siedziby czyli zamki, mieszkali w nich razem z rodziną i służbą.
RYCERZ - ciężkozbrojny wojownik, zaczynający bitwę szarżą i używający długiej broni drzewcowej. Jego życiem kierował specjalny kodeks który ukształtował się na przestrzeni lat. Wbrew pozorom nie każdy wojak był rycerzem, piechota to nie rycerstwo. Oprócz walki typowy rycerz zajmował się uprawą własnej ziemi, danej mu przez swego pana feudalnego.
Obowiązkiem rycerza było stawiać się na każde wezwanie swego pana feudalnego w zamian za ziemię (lenno) Rycerz stacjonował w swoim zamku (we wczesnym średniowieczu grodzie) gdzie oprócz niego znajdowała się jego załoga. Jeśli rycerz umarł (a w większości przypadków ginął podczas walki) wszystko co posiadał przechodziło na jego syna. Kiedy natomiast wybuchła wojna rycerz miał obowiązek stawić się z całą swą załogą gotów do walki i śmierci w imię honoru i oddania swemu panu.
3. Średniowieczni rycerze chętnie uczestniczyli w turniejach, podczas których mogli wykazać się siłą i zręcznością.
4. Zanim chłopiec został rycerzem musiał przejść określoną, trudną drogę.
PAŹ – kiedy syn rycerza osiągnął 7 lat, oddawany był w ręce wychowawców. Uczył się śpiewu, tańca, czytania, pisania, dobrych manier, ćwiczeń sprawnościowych, jazdy konnej i posługiwania się bronią.
GIERMEK – gdy paź osiągał 14 lat awansował na giermka. Opuszczał wtedy dom rodzinny i uczył się u doświadczonych rycerzy. Dbał o konia i oręż pana, towarzyszył mu też w wyprawach wojennych. Jeśli giermek należycie opanował rzemiosło rycerskie w wieku 20 lat po ceremonii pasowania stawał się rycerzem.
PRACA DOMOWA
Proszę wykonać ćwiczenia ze strony 35 oraz 36 (Polska Kazimierza Wielkiego)
Proszę wykonać ćwiczenia ze strony 37 oraz 38 (Rycerze i zamki).
Cwiczenia będę zbierał po przerwie świątecznej.
1. W średniowiecznej Europie najważniejszą część armii stanowili wojownicy zwani rycerzami.
2. Na swojej ziemi rycerze budowali okazałe siedziby czyli zamki, mieszkali w nich razem z rodziną i służbą.
RYCERZ - ciężkozbrojny wojownik, zaczynający bitwę szarżą i używający długiej broni drzewcowej. Jego życiem kierował specjalny kodeks który ukształtował się na przestrzeni lat. Wbrew pozorom nie każdy wojak był rycerzem, piechota to nie rycerstwo. Oprócz walki typowy rycerz zajmował się uprawą własnej ziemi, danej mu przez swego pana feudalnego.
Obowiązkiem rycerza było stawiać się na każde wezwanie swego pana feudalnego w zamian za ziemię (lenno) Rycerz stacjonował w swoim zamku (we wczesnym średniowieczu grodzie) gdzie oprócz niego znajdowała się jego załoga. Jeśli rycerz umarł (a w większości przypadków ginął podczas walki) wszystko co posiadał przechodziło na jego syna. Kiedy natomiast wybuchła wojna rycerz miał obowiązek stawić się z całą swą załogą gotów do walki i śmierci w imię honoru i oddania swemu panu.
3. Średniowieczni rycerze chętnie uczestniczyli w turniejach, podczas których mogli wykazać się siłą i zręcznością.
4. Zanim chłopiec został rycerzem musiał przejść określoną, trudną drogę.
PAŹ – kiedy syn rycerza osiągnął 7 lat, oddawany był w ręce wychowawców. Uczył się śpiewu, tańca, czytania, pisania, dobrych manier, ćwiczeń sprawnościowych, jazdy konnej i posługiwania się bronią.
GIERMEK – gdy paź osiągał 14 lat awansował na giermka. Opuszczał wtedy dom rodzinny i uczył się u doświadczonych rycerzy. Dbał o konia i oręż pana, towarzyszył mu też w wyprawach wojennych. Jeśli giermek należycie opanował rzemiosło rycerskie w wieku 20 lat po ceremonii pasowania stawał się rycerzem.
PRACA DOMOWA
Proszę wykonać ćwiczenia ze strony 35 oraz 36 (Polska Kazimierza Wielkiego)
Proszę wykonać ćwiczenia ze strony 37 oraz 38 (Rycerze i zamki).
Cwiczenia będę zbierał po przerwie świątecznej.
Wesołych Swiąt!!!
.jpg)