LEKCJA WOP KLASA 4B 17/10/2020
Na dzisiejszych zajęciach pisaliśmy test z rozdziału numer 1. Na drugiej lekcji przedstawiłem dzieciom postać największego polskiego kompozytora jakim był Fryderyk Chopin. Na lekcji słuchaliśmy największych utworów Chopina. Jako praca domowa dzieci mają wykonać notatkę na podstawie informacji przekazanych na lekcji oraz tych zawartych na blogu.
Temat: Fryderyk Chopin-największy polski kompozytor.
Poniżej link do 10 największych utworów Chopina:
https://www.youtube.com/watch?v=bBC2P4FJqXg
Na dzisiejszej lekcji omówiłem dzieciom postać Fryderyka Chopina z okazji przypadającej w minioną sobotę 171rocznicę śmierci kompozytora.
(według metryki chrztu, sporządzonej kilka tygodni po urodzeniu) we wsi Zelazowa Wola koło Sochaczewa, na Mazowszu, w ówczesnym Księstwie Warszawskim.
Ojciec kompozytora Mikołaj (Nicolas) Chopin w wieku 16 lat przyjechał do Polski i osiadł tu na stałe.
Do Francji już nie powrócił i żadnych kontaktów z francuską rodziną nie utrzymywał. Swoje dzieci wychował na Polaków.
Fryderyk był drugi z kolei. W chwili urodzin Fryderyka Chopina Zelazowa Wola leżała w parafii Brochów, gdzie w kościele p.w. św. Rocha odbył się chrzest kompozytora.
Kilka miesięcy po narodzinach Fryderyka cała rodzina przeniosła się do Warszawy. Muzyczny talent Fryderyka objawił się niezwykle wcześnie. Mając 7 lat był już autorem dwóch polonezów. Wcześnie też zaczął występować publicznie na koncertach dobroczynnych.
W latach 1823-26 Fryderyk pobierał naukę w Liceum Warszawskim. Letnie wakacje spędzał w wiejskich majątkach kolegów szkolnych w różnych rejonach kraju, m. in. dwukrotnie w Szafarni na Kujawach, gdzie zdradził szczególne zainteresowanie folklorem. Słuchał, notował teksty piosenek ludowych, uczestniczył w obrzędach (weselach, dożynkach), tańczył i grał na basetli z muzykantami wiejskimi. Polski (nizinny) folklor muzyczny w jego autentycznej, surowej postaci poznał w 1825 roku.
Pod jego silnym wpływem napisał swoje pierwsze mazurki.
Jesienią 1826 roku został studentem wydziału "teorii muzyki, jenerałbasu i kompozycji"
warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki , kierowanej przez Józefa Elsnera.
warszawskiej Szkoły Głównej Muzyki , kierowanej przez Józefa Elsnera.
W czasie studiów powstały pierwsze szeroko rozbudowane dzieła:, Wariacje, Fantazja oraz Trio na skrzypce, wiolonczelę i fortepian. Naukę w Szkole Głównej Muzyki Chopin ukończył w 1829 roku,
a Elsner w raporcie po trzecim roku nauki zapisał:
"Trzecioletni Szopen Fryderyk -szczególna zdatność,, geniusz muzyczny". Natychmiast po ukończeniu studiów, w lipcu 1829 roku udał się w towarzystwie znajomych na krótką wycieczkę do Wiednia, gdzie dzięki wprowadzeniu go przez Würflowa w towarzystwo muzyków, Chopin wystąpił dwukrotnie w Kärtnerthortheater. Odniósł fenomenalny sukces. Zachwycony utworami Chopina wiedeński wydawca Tobias Haslinger opublikował w 1830 roku jego Wariacje na temat Mozarta. Było to pierwsze wydanie utworu Chopina za granicą (dotąd publikował swoje utwory w Warszawie). Po powrocie do Warszawy Chopin, wolny już od szkolnych obowiązków, z tym większą pasją zajął się komponowaniem, pisząc m. in. dwa Koncerty fortepianowe z orkiestrą. W okresie tym powstał także pierwszy nokturn i pierwsze etiudy, walce, mazurki, pieśni do słów Stefana Witwickiego.
a Elsner w raporcie po trzecim roku nauki zapisał:
"Trzecioletni Szopen Fryderyk -szczególna zdatność,, geniusz muzyczny". Natychmiast po ukończeniu studiów, w lipcu 1829 roku udał się w towarzystwie znajomych na krótką wycieczkę do Wiednia, gdzie dzięki wprowadzeniu go przez Würflowa w towarzystwo muzyków, Chopin wystąpił dwukrotnie w Kärtnerthortheater. Odniósł fenomenalny sukces. Zachwycony utworami Chopina wiedeński wydawca Tobias Haslinger opublikował w 1830 roku jego Wariacje na temat Mozarta. Było to pierwsze wydanie utworu Chopina za granicą (dotąd publikował swoje utwory w Warszawie). Po powrocie do Warszawy Chopin, wolny już od szkolnych obowiązków, z tym większą pasją zajął się komponowaniem, pisząc m. in. dwa Koncerty fortepianowe z orkiestrą. W okresie tym powstał także pierwszy nokturn i pierwsze etiudy, walce, mazurki, pieśni do słów Stefana Witwickiego.
2 listopada 1830 roku Fryderyk wraz z przyjacielem Tytusem Woyciechowskim wyjechał
do Austrii. Niewiele dni po ich przybyciu do Wiednia przyszła wiadomość, że w Warszawie
wybuchło powstanie listopadowe. Fryderyk pozostał w Wiedniu. W złym stanie ducha, niespokojny o los kraju i najbliższych, przestał myśleć o rozwoju swojej kariery. W Wiedniu spędził Chopin osiem miesięcy. Czasu nie zmarnował. Silne, dramatyczne doświadczenia w sferze uczuć powodują, że powstają dzieła ujawniające nieznaną dotąd siłę i pasję twórczości Chopina. Jesienią 1831 roku Chopin pojechał do Paryża, gdzie spotkał wielu swoich rodaków –uchodźców z Polski. Jego pozycja jako artysty urosła w Paryżu bardzo szybko. Dzięki listom polecającym, które przywiózł z Wiednia, trafił od razu do środowiska muzycznego, które przyjęło go bardzo życzliwie. Paryskie salony były ulubionym miejscem jego występów. W prywatnym, przyjaznym gronie ujawniał największy artyzm, pełnię swych możliwości pianistycznych i ekspresyjnych. Jednak najważniejszym źródłem dochodów Chopina w Paryżu były lekcje. Stał się wziętym nauczycielem fortepianu wśród polskiej i francuskiej arystokracji.
Osiadłszy w Paryżu, Chopin świadomie wybrał status emigranta.
do Austrii. Niewiele dni po ich przybyciu do Wiednia przyszła wiadomość, że w Warszawie
wybuchło powstanie listopadowe. Fryderyk pozostał w Wiedniu. W złym stanie ducha, niespokojny o los kraju i najbliższych, przestał myśleć o rozwoju swojej kariery. W Wiedniu spędził Chopin osiem miesięcy. Czasu nie zmarnował. Silne, dramatyczne doświadczenia w sferze uczuć powodują, że powstają dzieła ujawniające nieznaną dotąd siłę i pasję twórczości Chopina. Jesienią 1831 roku Chopin pojechał do Paryża, gdzie spotkał wielu swoich rodaków –uchodźców z Polski. Jego pozycja jako artysty urosła w Paryżu bardzo szybko. Dzięki listom polecającym, które przywiózł z Wiednia, trafił od razu do środowiska muzycznego, które przyjęło go bardzo życzliwie. Paryskie salony były ulubionym miejscem jego występów. W prywatnym, przyjaznym gronie ujawniał największy artyzm, pełnię swych możliwości pianistycznych i ekspresyjnych. Jednak najważniejszym źródłem dochodów Chopina w Paryżu były lekcje. Stał się wziętym nauczycielem fortepianu wśród polskiej i francuskiej arystokracji.
Osiadłszy w Paryżu, Chopin świadomie wybrał status emigranta.
Zimę 1838/39 Fryderyk i George spędzili na Majorce, w górach, mieszkając w dawnym klasztorze w Valdemosie. Tam wskutek złej pogody Chopin rozchorował się ciężko. Były to symptomy gruźlicy. Przez wiele tygodni był tak słaby, że nie mógł wychodzić z domu, mimo to intensywnie pracował, skomponowawszy szereg arcydzieł. Wiosną 1839 roku, po powrocie z Majorki i rekonwalescencji w Marsylii, jeszcze w stanie wielkiego osłabienia, Chopin zamieszkał w posiadłości Georgie Sand w Nohant,w środkowej Francji.
Odtąd, do roku 1846 (z wyjątkiem 1840) właśnie tu spędzał długie wakacje, tylko na zimę
wracając do Paryża. Był to najszczęśliwszy okres w jego życiu od czasu opuszczenia rodzinnego domu,
a w twórczości - najbardziej płodny. W Nohant powstała większość najwybitniejszych i najgłębszych dzieł Chopina.
wracając do Paryża. Był to najszczęśliwszy okres w jego życiu od czasu opuszczenia rodzinnego domu,
a w twórczości - najbardziej płodny. W Nohant powstała większość najwybitniejszych i najgłębszych dzieł Chopina.
wyjechał do Anglii, potem do Szkocji. Miss Stirling wraz z siostrą organizowały mu tam
koncerty oraz odwiedziny w coraz to innych miejscowościach i zamkach szkockiej arystokracji.
Wyjątkowo intensywny tryb życia, nadmierne eksploatowanie sił przez ustawiczne wędrówki i liczne występy, a przy tym niekorzystny dla płuc klimat - pogorszyły znacznie jego stan zdrowia. 16 listopada 1848 roku, pomimo słabości i gorączki, Chopin dał swój ostatni w życiu koncert, grając w Londynie na rzecz polskich emigrantów. Kilka dni później powrócił do Paryża. Szybko postępująca choroba uniemożliwiła mu udzielanie lekcji. W lecie przyjechała z Warszawy najstarsza siostra Chopina - Ludwika Jędrzejewiczowa, aby zaopiekować się chorym bratem.
17 października 1849 roku Fryderyk Chopin zmarł na gruźlicę płuc w swoim ostatnim paryskim mieszkaniu przy placu Vendôme.
Został pochowany na cmentarzu Pére-Lachaise w Paryżu.