Klasa 4a WOP 29.11.2025 r.
Temat: Katarzynki i andrzejki.
Uczniowie zostali poinformowani, że wróżby należy traktować z dużym dystansem.
Kiedyś wigilię świętego Andrzeja obchodzono 29 listopada jako tradycyjny wieczór wróżb. W tym dniu dziewczęta chciały się dowiedzieć, co spotka je w najbliższej przyszłości — stąd stare przysłowie: „Na świętego Andrzeja błyska pannom nadzieja.”
Według dawnych wierzeń w tym okresie na ziemię miały przybywać duchy, a żyjący mogli poprzez wróżby zapytać gości z zaświatów o przyszłość.
Chłopcy gromadzili się na wróżbach 24 listopada, w wigilię świętej Katarzyny, choć zwyczaj ten był mniej popularny niż andrzejkowy. Współcześnie w wigilię świętego Andrzeja wróżą zarówno chłopcy, jak i dziewczęta.
Pierwsze wzmianki o wróżbach andrzejkowych pojawiły się w XVI wieku. Najstarszym polskim świadectwem jest komedia „Justyn i Konstancja” z 1557 roku, w której Marcin Bielski opisuje gromadne wróżenie:
„Nalejcie wosku na wodę, poznacie swoją przygodę. Słychałam od swej macierze, gdy która mówi pacierze, w wigiliję Jędrzeja świętego ujrzy oblubieńca swojego…”
Następnie bawiliśmy się znakomicie.
Andrzejki obchodzono dawniej 29 listopada. Był to wieczór, kiedy dziewczęta chciały dowiedzieć się, co czeka je w przyszłości. Mówiono wtedy: „Na świętego Andrzeja błyska pannom nadzieja.”
Wierzono, że w tym czasie na ziemię przychodzą duchy, a ludzie mogą dzięki wróżbom zapytać je o przyszłość.
Chłopcy mieli własny dzień wróżb – 24 listopada, w wigilię świętej Katarzyny, ale był on mniej popularny. Dziś w andrzejki wróżą już wszyscy – i dziewczynki, i chłopcy.
Przepisz do zeszytu wszystkie wyrazy z wykreślanki.
Można obejrzeć wideo o wróżbach andrzejkowych (3 minuty).
.jpeg)
.jpg)
